Każdy człowiek, jako istota społeczna, pełni w środowisku różne role. W zależności od wieku, sytuacji zawodowej, zdrowotnej i rodzinnej, otaczający nas ludzie mają wobec nas pewne oczekiwania. W gonitwie życia łatwo zatracić samego siebie, zapomnieć o tym co jest dobre dla nas samych, utracić wewnętrzną harmonię. Krótko mówiąc – zatracić się w powinnościach, kosztem własnej harmonii wewnętrznej.
Kiedy czujemy, że jakość naszego życia spada, popadamy w smutek, a nasze życie zaczyna być zbyt stresujące, warto jest je przewartościować. Niezwykle istotne jest skupienie się na własnych potrzebach, podążanie za wewnętrznym głosem i na nowo poszanowanie własnego ciała.