Znacie mit o Narcyzie? Jest to opowieść wywodząca się z mitologii greckiej, w której główny bohater zakochał się w swym odbiciu w jeziorze. Kiedy zdał sobie sprawę, że jest to jego odbicie, umarł z żalu, że nie istnieje druga tak doskonała osoba. To właśnie stąd wziął się termin narcyzmu.
Jest to zaburzenie osobowości, w którym jednostka jest przekonana o swojej niepowtarzalności i wyjątkowości. Często jest ona arogancka w stosunku do innych i pozbawiona empatii. Czuje się lepsza zwłaszcza od osób o niższym statusie społecznym lub mniej zamożnych. Narcyza łatwo także urazić i zakończyć w ten sposób nawet wieloletnią znajomość, ponieważ jest on niezdolny do przyjmowania krytyki. Ma za to ogromne oczekiwania wobec innych ludzi, którzy jego zdaniem powinni spełniać jego oczekiwania i polecenia nie oczekując nic w zamian.
Przyczyn narcyzmu może być wiele, dlatego leczenie tego zaburzenia jest długotrwałe. Potrzebna jest gruntowna psychoanaliza lub psychoterapia. Celem leczenia jest odcięcie się od fantazji na temat własnego „ja”, docenienie osób z naszego otoczenia, otwarcie się na innych i czerpania przyjemności z przebywania z nimi, odzyskania umiejętności kochania i zmniejszenia narcystycznej zazdrości.